Het geluid van de stilte

In mijn gedachten: *Harma*.

Mijn vriendin, we woonden vanaf onze vierde levensjaar naast elkaar, we verloren elkaar uit het oog tijdens onze puberjaren. Hoe kan het gebeuren? We vonden elkaar terug in onze eerste huwelijksjaren, we werden opnieuw buurtjes. De vriendschap werd hechter en echter, het werd een basis voor het vertrouwen in elkaar. We deelden lief en leed, we maakten ruzie, we hadden dikke lol, we waren vriendinnen voor het leven. Helaas moest ik afscheid nemen van haar, ze verloor op haar 58e jaar de strijd waarin ze zo hard heeft gevochten, de strijd tegen de verwoestende kanker in haar lijf.

Bij het horen van deze prachtige versie van The Sound of Silence was ze weer even heel dicht bij me. ❤

17 gedachten over “Het geluid van de stilte

  1. Een verlies blijft altijd zeer doen. Omdat het zo fijn was samen. Ik ben blij dat je troost vindt in de muziek. Sterkte met het verlies, Geesje ♥

    Geliked door 1 persoon

  2. Zoiets doet pijn, zo’n vriendschap wil je niet verliezen. Ik heb vriendinnetje L. vanaf mijn 7e jaar, en we zijn nog steeds heel close. Samen puber geworden, verliefd verloofd getrouwd, oma geworden en nu worden we samen oud en we delen dat nog steeds met elkaar.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie