101 woorden “Rusten”

Het was donker, haar zaklantaarn gaf een zacht lichtje. Ze stond stil, haar hoofd gebogen, plots hief ze haar hoofd op en riep: Hier lig je dan in je graf, zelfs je bijnaam staat op je steen vermeld, “Popke Nathals”. Ze hoorde een geluid vanuit de bosjes, ze riep; Je maakt me niet meer bang, vuile viezerik!

Ze pakte het draagbare radiootje, draaide de volumeknop omhoog, controleerde het cassettebandje, ze drukte op het replayknopje en vervolgens op play.

De stem waar hij zo’n gloeiende hekel aan had gehad, het geluid schalde over het kerkhof.

Keer op keer, telkens weer.

101: Het woord voor mei 2023

15 gedachten over “101 woorden “Rusten”

  1. Nou Gees, op deze manier zal het moeilijk voor Popke zijn om zijn rust te krijgen. Maar de hoofdpersoon, heeft die rust? Of zit ze nog op een vreemde manier in zijn netten gevangen? Zou ze het ongenoemde ooit kunnen loslaten?

    Like

      • Nou dat bedoel ik. Ze voelt zich genoodzaakt om naar het graf te gaan, daar voor hem foute muziek te draaien en hem toe te schreeuwen. Het is natuurlijk duidelijk dat ze er dan niet vanaf is. Maar kan ze de knop omdraaien? Kan ze op een bepaald moment zeggen: ik ben er klaar mee, ik zet er in mijn hoofd een punt achter. Als ze dat niet doet kan ze wreken wat ze wil, maar ze zit nog steeds bij Popke in de tang, levenslang als ze niet oppast.

        Geliked door 1 persoon

  2. ‘Doem en vinger tuss’n neus en kin’, gaat niet meer lukken.
    Ik heb even getwijfeld of ik dit grapje wel kon maken, want ik vermoed een hele laag onder dit stukje. Maar gezien de reactie van Melody durf ik het toch te wagen.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie